*

SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA

Szczegóły

Utworzono: środa, 05, marzec 2014 12:31

SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA

1. W świadomości wielu współczesnych chrześcijan istnieje sporo zamieszania, a czasem zwykłej niewiedzy, dotyczącej podstawowych prawd o sakramentalnym związku małżeńskim. Małżeństwo i rodzina stanowią podstawową komórkę społeczeństwa i należą do najcenniejszych dóbr ludzkości. Chrześcijanin winien zawsze pamiętać, że to sam Bóg ustanowił małżeństwo, stwarzając mężczyznę i kobietę na swój obraz. W czasie obrzędów zawierania sakramentu małżeństwa, nowożeńcy wyrażają zgodę poprzez trzykrotne „tak” na istotne dla ważności małżeństwa przymioty: jedność, płodność i nierozerwalność.
Domaga się tego dobro samych małżonków, a także ich dzieci. Wzajemna wierność i nierozerwalność sakramentalnego małżeństwa nie jest tylko zarządzeniem kościelnym, ale wynika z prawa Bożego, które wyraźnie potwierdził Jezus Chrystus: „A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem” (Mt 19,6), oraz: „Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo, i jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo” (Mk 10,11-12). Nierozerwalność małżeństwa jest zgodna również z naturą człowieka, służy jego dobru. Jest czymś oczywistym dla małżonków, którzy się wzajemnie kochają. Broni ich przed budzącymi się czasem podejrzeniami i przed pokusą odejścia. Brak trwałości małżeństwa godzi przede wszystkim w dobro dzieci, jest niesprawiedliwością, źródłem krzywdy, bólu i cierpienia. Bezwarunkowa wierność małżeńska, która dzisiaj wielu ludziom wydaje się być czymś niezrozumiałym, jest również wyrazem niepodważalnej godności człowieka. „Nie można przecież żyć tylko na próbę, jak nie można na próbę umierać. Nie można też na próbę kochać, na próbę i na jakiś czas przyjmować człowieka”. (Jan Paweł II, 15 XI 1980).
Inaczej na nierozerwalność małżeństwa zapatruje się prawo cywilne, które zezwala na rozwód, a osobom rozwiedzionym umożliwia zawarcie nowego związ¬ku. Człowiek wierzący winien jednak zdawać sobie sprawę z tego, że w sumieniu wiąże go prawo Boże, a nie ludzkie, i ze swego postępowania zostanie przez Boga rozliczony. „Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela" (Mt 19, 6).

2. Formalności przedślubne załatwia się w parafii miejsca zamieszkania narzeczonych (najlepiej umówić się na konkretny dzień i godzinę).

3. Narzeczeni, którzy mają zamiar zawrzeć sakramentalny związek małżeński powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej przynajmniej na trzy miesiące przed terminem ślubu.
NALEŻY PRZEDŁOŻYĆ:
- metrykę chrztu świętego (nie starszą niż 6 miesięcy!);
- zaświadczenia z USC stanowiące podstawę sporządzenia aktu małżeństwa (dotyczy to małżeństw tzw. "konkordatowych" czyli zawieranych tylko w kościele ze skutkami cywilnymi);
- świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły ponadpodstawowej (np. świadectwo maturalne z oceną z religii).

4. Nowożeńcy biorą udział w naukach przedślubnych, informacji można szukać:
www.spotkaniamalzenskie.opole.pl
www.miedonia.pl
www.ddf.nysa.pl
http://www.parafiatulowice.pl/

5. Zwyczajową ofiarę na potrzeby Parafii z okazji ślubu składają świadkowie w zakrystii przed albo po uroczystości na ręce księdza. Dobrze jest także choćby grosikiem odwdzięczyć się ministrantom za ich służbę podczas uroczystości.